Også i år fekk eg høve til å vere med på å feire kvinnedagen. På jobb markerte eg dagen ved å fokusere på FNs mål for likestilling i faget internasjonal engelsk, og om kvelden vart det både tog, appellar og hyggeleg samvere. Mest inntrykk gjorde nok vår dyktige helsesøster med innlegget sitt om korleis unge tenkjer, og då spesielt med fokus på skamkjensle. Ein annan viktig appell var 16-åringen som tok til orde mot skjønnheitstyranniet med bodskapen om at ein skal like seg sjølv trass i at samfunnet presenterer uoppnåelege ideal og peprar oss med idear om korleis vi bør vere. Eit konkret døme ho hadde var storleikane på klede i ungdomsbutikkar. Det vart ei god markering av dagen, og eg måtte noko motvilleg gå før det var heilt slutt for å nå ei ferje.
Den saka som engasjerer meg mest nasjonalt, er svekkinga av barselstenestene. Eg kan ikkje skjøne at behovet for oppfølging og samvere skal vere så redusert frå "mi tid", då det var vanleg å ligge på barselavdelinga i fem, seks døgn. No er det eit par døgn, og mange politikarar vil redusere liggetida til 6 - 8 timar etter fødsel. Dette sjokkerer meg. Eg har fått fire friske born og vore i normal form etter alle fødslane, men dei døgna på barsel var gull verd både for ammeprosessen og tryggleiken for meg og borna.
Støttar deg i det!
SvarSlett